DALAG ANG KAWAYAN

Mil nuebesientos otsenta’y nuebe
Dihang gitanom nimo
Ang dalag nga kawayan

Matud pa sa atong silingan
Dili gyud na molabong
Kanang sanga nga niwang

Kay kuno – ang atong yuta balas
Og ang tubig, parat
Dili ayon og walay hinungdan

Siguradong mamatay kini
Kay sa kinatibuk-an sa isla sa Olango
Wala pay nakapatubo niini

Apan sa kagahi sa imong ulo
O dili ba kaha tungod
Kay ikaw naengganyo

Sa kiaykiay sa kawayan
Inig haguros sa Amihan
Og kanta sa langgam

Gabii, takdol ang buwan
Imong gitusok ang sanga
Dayon gipabawnan

Og tubig, dili parat, tab-ang
Pagkahuman gibantayan
Gialima gayud sa taman

Imong gihatag ang tanan
Sa kawayan-
Nga wala magdugay

Nanalising og nisayaw
Sa taghoy sa Habagat
Og sa parayeg

Ning kasingkasing
Nga imong gibiyaan.